OFFF16 - Dag 3
De laatste dag belooft wat rustiger te worden dan de voorbije dagen. Tegen de middag trekken Tim en Tine opnieuw naar de BHub. Om te starten trekt Tine naar de filmmaker Matt Lambert. Via zijn video’s, muziekclips en fotografie wil hij mensen de mooie en ruwe kantjes van de ‘gay scene’ laten zien. De beelden waren knap, maar voor Tine nét iets te expliciet.
Om te bekomen gaat ze kijken naar Lullatone + Jono Brandel. Lullatone is een japans muziekbedrijfje en bestaat uit een jong, schattig, koppeltje dat op de meest creatieve manieren muziek maakt. (Denk: muziek maken met speelgoedinstrumenten, spattend water en potten en pannen.) Jono Brandel, een designer en computer programmeur uit LA contacteerde hen om samen met hem zijn idee voor ‘Patatap’ uit te werken. Patatap is een (web)applicatie waarin de gebruiker zijn eigen muzikale compositie kan creëren door het gebruiken van zijn toetsenbord. Bij het aantikken van een letter klinkt een geluid gecombineerd met een animatie op je scherm. Probeer het gerust zelf eens, maar oppassen, ’t is gevaarlijk. Eens je begint kun je niet stoppen. (http://www.patatap.com/)
Naast Patatap creëerden ze samen ook het leuke ‘Typatone’. Typatone is een applicatie waarin je mensen een berichtje kunt sturen. Op zich niet echt speciaal, maar hetgeen je typt wordt als het ware een muzikale compositie. Het internet werd wild van deze applicatie. Nog voor Lullatone de codes uitbracht (de ‘a’ staat op deze pianotoets, de ‘b’ op deze,…) hadden sommigen het al uitgezocht en speelden gekende liedjes met de Typatone door ‘random’ letters in te typen. Geweldig mooie ideeën, maar gevaarlijk voor je tijd!
Na Lullatone kwam Johnny Cupcakes (van het gelijknamige t-shirt label) het podium opgewandeld na een toffe video-intro. Hij vliegt er meteen in. Hij komt niet vertellen hoe hij tot zijn designs komt, maar komt uit de doeken doen hoe je een merk groot kunt maken zonder al te veel te betalen voor promotiecampagnes. Het komt er op neer dat je een ‘totaalervaring’ moet creëren, een verhaal. Mensen moeten over je praten. Een winkel van Johnny Cupcakes binnen stappen is op zich al een ervaring. Je komt binnen in een ‘echte’ cupcake shop, met ovens, frigo’s en toonbanken, het ruikt er zelfs naar de cakejes. Alleen liggen er nergens echte cupcakes, alleen t-shirts. Sommige mensen snappen het concept echter niet en vinden het vreemd dat een winkel ‘Johnny Cupcakes’ heet en geen cupcakes verkoopt. Maar zoals hij zei “Apple doesn’t sell fruit, so who do I have to sell cupcakes?”
Hij gaf nog 1001 voorbeelden van campagnes om mensen te blijven fascineren (en te doen kopen). Eén van de recentste is de ‘Where’s Waldo T-shirt’ die binnenkort ‘in de rekken’ komt. Het is een limited edition T-shirt die niet in de bakstenen winkel, maar ook niet in de online-shop te vinden zal zijn. De bedoeling is dat mensen via Social Media, Het Johhny Cupcakes youtube channel, et cetera, te weten komen waar het t-shirt verstopt zit. Alleen op deze manier kun je aan zo’n t-shirt geraken. Mensen zullen niet alleen op zoek gaan, ze zullen hierover vertellen, ook wanneer hun zoektocht mislukt. Na een uur doorratelen zit de lezing er op, toch even naar adem happen, het ging snel maar het was énorm interessant.
Tine en Tim volgen nog even de spreker van ‘Golden Wolf’ over 15 second videos, maar het is al laat, de taxi staat al die hen richting luchthaven moet brengen. Het waren drie interessante dagen, met quotes die blijven hangen, met nieuwe inspiratie, leuke ervaringen en lekkere tapas. Misschien volgend jaar opnieuw?